Vandaag zijn Dion en ik de hele dag samen op pad.
We geven drie lammetjes de fles en schuiven de deuren open.
Het hele koppel volgt Dion de kooi uit op weg naar de weide.
Met het stroomapparaat (voor de netten) onder mijn arm, loop ik er achteraan.
De moeders en lammetjes beginnen direct te eten.
Een paar lammetjes schreeuwen om hun moeder.
We lopen terug naar de kooi.
We pakken de bus in met wolfwerende netten.
Hoekpalen, mineraal, rugzak en natuurlijk Suuz en Raaf nemen we mee.
Een eekhoorn steekt de weg over terwijl we naar Stelkampsveld rijden.
Aaaah! Schattig!
Daar aangekomen controleren we of alle schapen in orde zijn.
Niks geks te zien dus het net gaat open.
Raaf en Dion lopen voorop, richting het bos.
Een vrolijk deuntje, afkomstig van de bel van Bel en Ollie, klinkt door het koppel heen.
Suuz en ik sluiten de rij.
We slenteren langs een boerderij, weilanden en beekjes.
Struinen over de paden door een drassig stuk heide.
Voorbijgangers blijven staan kijken.
We maken een praatje.
Dion spot een hagedis in het water.
En daar in de verte zien we het dagvak staan.
Daar laten we de schapen eten om ze een paar uur later weer op te halen.
Onder begeleiding van Suuz en Raaf lopen we terug naar het nachtvak.
Stappen de bus in en rijden via een hobbelig pad het bos in.
We slingeren door enorme kuilen gevuld met water.
Van links naar rechts en weer terug.
M’n hart zit bovenin m’n keel als Dion besluit over het smalle maar vlakke fietspad te rijden.
Achteraf konden we er hard om lachen haha
In totaal ruimen we tien netten van een eerder gebruikt dagvak op.
Sjouwen het de bus in en bezweet rijden we verder.
We zetten een nachtvak uit met wolfwerende netten.
Eerst leggen we om de 50 meter een net neer.
Dan loop ik ze uit en Dion steekt de pin er in.
We werken lekker samen en rond een uurtje of één staat alles zoals bedacht.
Tijd om de kudde terug te halen.
De omgeving is prachtig!
Zonnestralen weerkaatsen op het water.
We voeren waardevolle gesprekken.
Ontdekken een binnendoor weggetje.
Suuz en Raaf staan ons bij de kudde al op te wachten.
Dion neemt het stroomapparaat in zijn armen.
Een nog hongerige kudde loopt achter hem aan,
Enthousiast etend van het groen wat we onderweg tegenkomen.
Met een hooivork onder de armen volg ik.
Dankbaar en volop genietend.
We rijden terug naar de kooi.
Controleren het lammetje met gebroken poot.
Eten en kletsen wat in het zonnetje.
Tijd om weer aan de slag te gaan.
De kooi maken we schoon, strooien hooi op en vullen de ruiven.
Tijd om de ooien en lammetjes weer op te halen.
In het karretje rijden we die kant op.
Er staan al mensen bij het hek te wachten.
Ze willen graag de schapen binnen zien lopen.
‘Hé wat loopt daar voor klein zwart beestje?’
Waarschijnlijk een kat denken we beide.
‘Shit! Dat is niet goed!’ zeg ik.
We haasten ons naar de schapen.
Er ligt een schaap op de rug.
Dion springt over het stroomdraad.
Zet het schaap op de poten.
Pffff dat was even spannend!
Terwijl iedereen weer veilig en tevreden in de kooi staat.
Sluiten wij, ook tevreden, de boel af.
Wat een heerlijke 1e jubileumdag als vrijwilliger bij Schaapskudde de Belhamel.
