Lachen met kanker
Lachen heeft veel positieve effecten op de gezondheid.
Zowel mentaal, emotioneel als fysiek.
Als je ziek bent en kanker je leven beïnvloedt.
Wat valt er dan nog te lachen?
Gelukkig hoef je niet echt te lachen om die positieve effecten te ervaren.
Je brein maakt geen onderscheidt tussen een echte en een neplach.
Dus juist als er niks te lachen valt.
Ga lachen!
Vanavond mocht ik lachen tijdens de AYA-lounge bij Intermezzo.
AYA staat voor Adolescent and Youg Adult.
Het is de naam voor jongvolwassenen die de diagnose kanker krijgen.
Ze zijn dan tussen de 18 en 39 jaar jong.
Het zal je maar gebeuren.
Ik word gastvrij ontvangen, rondgeleid en neem plaats bij de rest.
Ze zitten in een kring, kopje thee, water en een koekje.
Een voorstelrondje begint.
Wie ben je, hoe oud, wat is je diagnose en hoe zit je er vanavond bij.
Met ingehouden adem luister ik naar stuk voor stuk mooie mensen.
Met heftige verhalen.
Shit zeg!
Mijn beurt.
Ik vertel dat ik me niet kan voorstellen hoe zij zich moeten voelen.
Wel weet ik hoe het is om iemand van wie je houdt te verliezen door kanker.
Tijd om te lachen!
Nog een voorstelrondje.
Dit keer anders.
Vertel je naam gevolgd door een lach.
De spanning vloeit weg en de lachtoon is gezet 🙂
Adem in en gooi je armen mee omhoog.
En…. Adem lachend uit.
De stemming zit er lekker in.
Er wordt veel gelachen, geklapt, gejuicht en gespeeld.
‘Dit voelt wel heel ontspannen,’ hoor ik zeggen.
Zo zie je maar weer.
Lachen werkt.
Problemen gaan er niet door weg.
Maar je zult merken dat je je anders gaat voelen.
Én anders (lichter) naar dingen kunt kijken.
Dus… ook als er niets te lachen valt.
Blijf lachen!
