Lachworkshop in stadion de Kuip
In huiskamers en tuinen.
Vergaderzalen en bedrijfskantines.
In restaurants en theaterzalen.
Boerderijen en parken.
Prachtige buitenlocaties en vandaag…
Vandaag mocht ik een lachworkshop geven in stadion de Kuip.
Nog niet eerder was ik er geweest.
Ruim op tijd parkeer ik de auto voor het stadion.
Ik loop langs het stadion en stel me een enorme mensenmassa voor.
Blije, opgetogen en enthousiaste mensen.
Vol adrenaline.
Zin in de wedstrijd.
Ik hoor gepraat, geroep, geschreeuw en gejuich.
En daar… zie ik mijn vader lopen.
Samen met mijn broertje, zin in de jaarlijkse open dag.
Een brok meldt zich in m’n keel.
Ik ken het sfeertje niet, wel de verhalen achteraf.
Een grote glimlach aan alle herinneringen aan papa en Feyenoord laten de brok verdwijnen.
Dit maakt het voor mij extra speciaal hier vandaag te mogen lachen.
Ik meld me bij de balie en ga via de trap omhoog.
De brasserie is dicht.
Een grote afbeelding van John de Wolf aan de muur.
Ik maak een foto, voor m’n moeder 
Een lieve dame spreekt me aan.
Ze biedt me een kop thee aan die ik aanneem.
Haar vertel ik over mijn vader en zijn passie voor de club.
Zij verteld over de club en het oude stadion.
Over de traditie van het broodje kroket en roze koek.
Het is tijd voor de lachworkshop.
Ik maak kennis met de groep.
Leuke, vriendelijke mensen die nog niet weten wat ze gaan doen.
We gaan in een kring staan.
Deuren open.
Uitzicht op het voetbalveld.
Na een korte introductie over de lach beginnen we met de warming-up.
De eerste lachgeluiden klinken in onze ruimte en de tribune.
We lachen, spelen en maken plezier.
Iedereen doet lekker mee.
Af en toe komt er een groep langs die een rondleiding krijgt.
Als ze ons zien, krijgen ze meteen een lach op hun gezicht.
De lachwave mag op deze locatie natuurlijk niet ontbreken.
Na een mooi optreden van het lachorkest sluiten we af met een lachmeditatie en applaus voor onszelf.
Een kadootje om hier te mogen lachen!
